Küresel İklim Değişikliğinin Etkilerinin En Aza İndirilmesi, Kuraklıkla Mücadele ve Su Kaynaklarının Verimli Kullanılması İçin Alınması Gereken Tedbirlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis Araştırması Komisyonu’nda komisyon başkanı Veysel Eroğlu’nun başkanlığında; Yurt Madenciliğini Geliştirme Vakfı (YMGV) Başkanı Prof. Dr. Güven Önal, Türkiye Madenciler Derneği (TMD) Başkanı Ali Emiroğlu, Ege Maden İhracatçıları Birliği (EMİB) Başkanı Mevlüt Kaya, Türkiye Mermer Doğaltaş ve Makinaları Üreticileri Birliği (Tümmer) Başkanı İbrahim Alimoğlu, İstanbul Maden İhracatçıları Birliği (İMİB) Başkanı Aydın Dinçer, Altın Madencileri Derneği (AMD) Başkanı Mehmet Yılmaz, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) Türkiye Madencilik Meclisi Başkanı İbrahim Halil Kırşan, AMD Genel Sekreteri Muhterem Köse ve komisyon üyesi milletvekillerinin katılımlarıyla gerçekleştirilen toplantıda madencilik sektörü masaya yatırıldı.
İlk sözü alan İMİB Başkanı Aydın Dinçer, basında yer alan “Her yere arama ruhsatı verildi” tarzı söylemlerin gerçek dışı olduğunu, ruhsat sayıları konusundaki spekülasyonların gerçeği yansıtmadığını, ülkemizde 2010 yılında toplam 43.166 ruhsat varken Mart 2021 tarihi itibarıyla bu sayının toplamda 14.863 olduğunu söyledi.
Dinçer, komisyonda gerçekleştirdiği sunumda ülkemizin maden ithalat ve ihracat rakamları üzerinde dururken yüksek orman bedellerinin maden işletmecilerini zor durumda bıraktığını belirtti.
Altın Madencileri Başkanı Mehmet Yılmaz, ülkemizde 15 tane altın madenin faaliyette olduğunu, bu 15 işletmeden direkt olarak altın üretildiğini, 3 işletmede ise altının yan ürün olarak kazanıldığını belirtti. Kamuoyunda altın madenciliğine karşı oluşan ve birçoğunda yanlış bilgilerle içi doldurulan argümanların kendilerini zor durumda bıraktığını, özellikle siyanür kullanımı konusundaki yanlış yönlendirmelerin sektöre zarar verdiğini aktardı.
Sorulan bir soru üzerine altın madenciliğinde yabancı firmaların karlılık oranlarına da değinen Yılmaz, “Türkiye’deki altın madenlerinde veya bir madencilik işletmesinde istisnasız, satış gelirinin yüzde 60’a yakını işletme gideri ve amortisman olarak bu ülkede kalır. Enerji, akaryakıt, işçilik ücretleri ve madendeki müteahhitlik ücretleri buna dahildir. Üreticinin bugün istatistiki verilere binaen yer altı veya yer üstü kâr marjı yüzde 17 ila 20 arasında değişir ama yer altı madeni ise maliyetler çok daha yüksektir.” şeklinde konuştu.
TOBB Türkiye Maden Madencilik Meclisi Başkanı İbrahim Halil Kırşan ise komisyonda gerçekleştirdiği sunumda, “Madencilik sektörü ve enerji sektörü arasında doğrudan bir ilişki var ve hepimizin takip ettiği gibi son yıllarda özellikle enerji sektöründe de ciddi bir paradigma değişikliği var. Bildiğimiz konvansiyonel, klasik yöntemler ve üretim metotları artık yerini yeni ve yenilenebilir enerjiye bırakıyor. Acaba bundan sonraki süreçte enerji sektörü, madencilik sektörünü nasıl etkileyecek, nasıl bir yapı ortaya çıkacak; o manada kısa bir değerlendirme yapmak gerekiyor.” ifadelerini kullandı.
Özellikle yeşil enerji ürünlerinin temel yapı taşı madenleri olduğunu aktaran Kırşan, “Lityum, nikel, kobalt, manganez ve grafit gibi bataryaların üretiminde kullanılan yoğun madenler var. Nadir toprak elementleri özellikle, rüzgâr türbinleri ve elektrikli araç motorlarında; bakır, silisyum dioksit ve gümüş güneş panellerinde yoğun kullanılıyor. İletken olması hasebiyle bakır ve alüminyum da elektrik hatlarında çok yoğun kullanılıyor. Alternatiflerine göre kıyaslandığında elektrikli araçlar, fosil yakıt kullanan araçlara göre 6 kat daha fazla madene ihtiyaç duyuyor. Yani temiz enerjiye geçerken ‘tamam, madencilik sektörü fonksiyonunu icra etti, bundan sonra artık gerek yok’ noktasında olmadığımız için ben bu sunumu özellikle yapma ihtiyacı hissettim.” dedi.
Yurt Madenciliğini Geliştirme Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Prof. Dr. Güven Önal ise komisyonda gerçekleştirdiği sunumda kömür madenciliği konusunda ayrıntılı bilgiler verdi. Küresel ısınma konusunda “bilinmeyen gerçekler” başlığı altında bilgiler veren Önal, bilimsel verilerle tezlerini ispatlamaya çalıştı.
Komisyonun son bölümü soru-cevap şeklinde geçerken, komisyon üyeleri ile katılımcılar arasında karşılıklı fikir alışverişleri gerçekleşti.
